Κυριακή ΣΤ΄ Λουκά -« Παρήγγειλε γάρ τω πνεύματι τω ακαθάρτω εξελθείν από του ανθρώπου»

Απόστολος: Γαλ. Α΄ 11 – 19

Ευαγγέλιο: Λουκ. Η΄ 26 – 39

« Παρήγγειλε γάρ τω πνεύματι τω ακαθάρτω εξελθείν από του ανθρώπου » (Λουκ. Η΄ 29)

Ο Κύριος, αγαπητοί μου αδελφοί, καταπλέει στην περιοχή των Γαδαρηνών, που βρίσκεται στην απέναντι όχθη από τη Γαλιλαία. Όταν βγαίνει στην ξηρά, Τον συναντά κάποιος άνδρας από την πόλη, που έχει μέσα του εδώ και πολύ καιρό τον δαίμονα. Οι δαίμονες έχουν καταντήσει τον άνθρωπο αυτό σε οικτρή κατάσταση, κυριολεκτικά. 

Η όλη εμφάνισή του είναι άθλια, οικτρή και αξιολύπητη. Πρόκειται για ένα εξαγριωμένο και τρομερό άνθρωπο. Δεν φορεί ρούχα, δεν μένει σπίτι, μόνιμη δε κατοικία του είναι τα μνήματα. Κι όσες φορές οι συμπολίτες του τον πιάνουν και τον δένουν με αλυσίδες, για να τον κρατούν υπό τον έλεγχό τους, αυτός με τη δύναμη των δαιμόνων, σπάζει τα δεσμά και τρομερός και θηριώδης ξεχύνεται στις ερημιές, σκορπίζοντας τον πανικό στο πέρασμά του. Όμως, μόλις ο δυστυχισμένος αυτός άνθρωπος βλέπει τον Κύριο να φτάνει στην περιοχή του, καταλαμβάνεται από τρόμο και αφήνει κραυγή αγωνίας. Έρχεται μπροστά Του, πέφτει στα πόδια Του και με φωνή μεγάλη λέει: « Τι δουλειά έχεις εσύ με μένα Ιησού, Υιέ του Ύψιστου Θεού; Σε παρακαλώ μη με βασανίσεις ». Αυτά τα λέει γιατί ο Ιησούς έχει ήδη διατάξει το δαιμονικό πνεύμα να βγει από τον δαιμονιζόμενο. Έτσι, το θαύμα αυτό μας δίνει σήμερα την αφορμή, από τη μια να δούμε τις άγριες διαθέσεις του διαβόλου εναντίον μας και από τη άλλη τον τρόπο με τον οποίο είναι δυνατό να σωθούμε από τη μανία του.

Ότι ο διάβολος έχει μανία και άσβεστο μίσος εναντίον μας, το λέει με πολλούς και διάφορους τρόπους η Αγία Γραφή. « Να είστε νηφάλιοι και άγρυπνοι. Ο αντίπαλός σας ο διάβολος περιφέρεται σαν λιοντάρι που βρυχάται, ζητώντας κάποιο να καταβροχθίσει », μας λέει ο Απόστολος Πέτρος ( Α΄ Πέτρ. Ε΄ 8). Και μας συμβουλεύει να αντισταθούμε μένοντας ακλόνητοι στην πίστη μας. Ταυτόχρονα και ο Κύριος απευθυνόμενος στον Απόστολο Πέτρο, του λέει: « Σίμων, Σίμων. Ο σατανάς ζήτησε να σας δοκιμάσει σαν το σιτάρι στο κόσκινο ». Θέλησε, δηλαδή, να πάρει άδεια από τον Θεό, όπως άλλοτε με τον Ιώβ, για να σας κοσκινίσει όπως κοσκινίζουν το σιτάρι. (Λουκ. ΚΒ΄ 31). « Για να μπορέσετε ν’ αντιμετωπίσετε τα τεχνάσματα του διαβόλου », μας λέει ο Απόστολος Παύλος, « θα πρέπει να ντυθείτε με την πανοπλία που δίνει ο Θεός. Γιατί δεν έχουμε να παλέψουμε με ανθρώπους αλλά με αρχές και εξουσίες, δηλαδή με τους κυρίαρχους του σκοτεινού κόσμου, τα πονηρά πνεύματα που βρίσκονται ανάμεσα στη γη και τον ουρανό ». (Εφεσ. ΣΤ΄ 11 – 12).

Όλα αυτά σημαίνουν ότι ο διάβολος ψάχνει ποιο θα βρει αφύλακτο, για να τον παρασύρει με το μέρος του, να τον ρίξει σε αμαρτήματα, να τον αποσπάσει από τον Θεό και να προξενήσει έτσι φόβο στην ψυχή του. Κι επειδή  δεν μπορεί να κτυπήσει απ’ ευθείας τον Θεό, τον οποίο μισεί και αποστρέφεται, ποθεί να καταστρέψει την εικόνα του Θεού, που έχουμε μέσα μας. Θέλει να πυρπολήσει το φρούριο την ψυχής μας. Επιτίθεται μέρα και νύκτα με λογισμούς, με επιθυμίες, με ηδονές του κόσμου και με όλα όσα εκείνος ο ανθρωποκτόνος και αρχιεργάτης του κακού μηχανεύεται. Κι όταν επιτύχει τον στόχο του αισθάνεται την άγρια εκείνη χαρά που νοιώθει ο δολοφόνος, όταν φονεύει και πίνει κατόπιν το αίμα των θυμάτων του.

Θα πρέπει, όμως, να ξέρουμε ότι στον αγώνα μας εναντίον του πονηρού δεν είμαστε μόνοι μας. Έχουμε κοντά μας το Θεάνθρωπο Κύριο και Σωτήρα μας, έτοιμο να συμπολεμήσει στο πλευρό μας. Με την ακαταμάχητη βοήθειά του η νίκη πάντοτε θα είναι δική μας. Γιατί αυτός που είναι μαζί μας είναι μεγαλύτερος και δυνατότερος από το διάβολο, που εξουσιάζει τον κόσμο της αμαρτίας (Α΄ Ιωάν. Δ΄ 4). Το είδαμε αυτό και στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Τα δαιμόνια δεν μπορούσαν μόνα τους να εισέλθουν στους χοίρους. Ζήτησαν άδεια από τον Κύριο. Με τη δική του προσταγή βγήκαν από το δαιμονιζόμενο. Τρέμει και φρίσσει μπροστά στο Χριστό ο διάβολος. Εκεί, όμως, που συνετρίβη κυριολεκτικά το κράτος και η δύναμή του ήταν ο Γολγοθάς. Ο Εσταυρωμένος διέλυσε και συνέθλασε την κεφαλή του αρχαίου δράκοντος, του Σατανά. Όταν, επομένως είμαστε ενωμένοι με τον Κύριο με την προσευχή και τη μελέτη του λόγου Του, κι όταν λαμβάνουμε μέσα μας το Πανάγιο Σώμα και το Τίμιο Αίμα Του, με τη Θεία Κοινωνία, τότε ο διάβολος τρέπεται φοβισμένος σε φυγή και νικάται κατά κράτος.

Αν ο διάβολος έχει σήμερα πολλά θύματα, τούτο οφείλεται στο ότι δεν αντιδρούμε ευθύς εξ αρχής στις επιθέσεις του. Του παραδίνουμε μόνοι μας την ψυχή μας και τον αφήνουμε να κατακτά έδαφος μέσα μας. Ενώ αν ανθιστάμεθα στερεωμένοι στην πίστη προς τον Κύριο, δεν μπορεί κατ’ ουδένα τρόπο να κυριεύσει την ψυχή μας. Παράδειγμα για όλους μας θα πρέπει να είναι οι αναρίθμητοι Άγιοι, που με την βοήθεια του Κυρίου, σώθηκαν και νίκησαν τον διάβολο. Όλοι αυτοί ενισχυμένοι με την ακαταμάχητη δύναμη του Εσταυρωμένου αντέστησαν στον διάβολο και σώθηκαν. Να τι συνιστά σε όλους μας ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος: « Υποταχθείτε στο Θεό, αντισταθείτε στο διάβολο και αυτός θα φύγει μακριά σας. Πλησιάστε τον Θεό και θα σας πλησιάσει κι Εκείνος. Καθαρίστε τα χέρια σας οι αμαρτωλοί κι εξαγνίστε τις καρδιές σας οι δίγνωμοι. Θρηνείστε και πενθήστε και κλάψτε » (Ιάκ. Δ΄ 7).

Αδελφοί μου! Ας αντισταθούμε, λοιπόν, στον πονηρό κι ας μη υποχωρήσουμε ουδ’ επί στιγμήν στις εισηγήσεις και στις υποβολές του. Ας κλείσουμε τη θύρα της ψυχής μας και ας μη του επιτρέψουμε ξανά την είσοδο. Είναι, πράγματι, κακούργος, μοχθηρός και ύπουλος εχθρός. Γι’ αυτό το λόγο ας μείνουμε μακριά από τον φοβερό τούτο εχθρό μας. Ας προσέξουμε να μην του ανοίξουμε καμιά φορά την θύρα της ψυχής μας με τα πάθη μας και τις αμαρτωλές επιθυμίες μας, τις επαίσχυντες πράξεις μας και τα πονηρά έργα μας. Πάντοτε προσοχή, μεγάλη προσοχή και θερμή προσευχή ώστε ο Κύριος να μας φυλάει από την επιρροή του και να μας σώζει από τις πλεκτάνες και τις παγίδες του.

Ηγούμενος Χρυσορρογιατίσσης Διονύσιος