17 Σεπ 2016

Η αναφορά του κ. Θ. Γιάγκου στη θέση –προβληματισμό του μ. Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθένιου


Αποτέλεσμα εικόνας για Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ κ. Θ. ΓΙΑΓΚΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ – ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ
Το πρόσφατο κείμενο του καθηγητή κ. Θεόδωρου Γιάγκου, καθηγητή του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας Α.Π.Θ., που τιτλοφορείται «Πτυχές που αποσιωπήθηκαν στον δημόσιο διάλογο περί της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου (Α΄ Μέρος)» (amen.gr), αναφέρεται στη θέση – προβληματισμό, του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθένιου, μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας.
Ο προβληματισμός του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθένιου, στην Γ΄ Προσυνοδική Διάσκεψη ήταν o εξής : «Εγώ όταν διαλέγομαι με τους Ρωμαιοκαθολικούς – είναι κρίσιμος ερώτησις - παραδέχομαι ότι είναι Εκκλησία ή όχι; Είναι ένα καίριον σημείον. Να πούμε τι είναι αυτοί οι άνθρωποι. Δηλαδή η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι η μόνη Εκκλησία και όλοι οι άλλοι είναι εκτός Εκκλησίας; Ή έχουν και αυτοί κάτι από την Εκκλησίαν; Τι είναι οι Ρωμαιοκαθολικοί και τι είναι αι Αρχαίαι Ανατολικαί Εκκλησίαι; Εάν παραδεχθώ ότι είναι Εκκλησίαι, θα αρχίσω τουλάχιστον να διαλέγομαι πιο αδελφικά. Εάν όμως δεν είναι Εκκλησίαι, τότε τι γίνεται; Αυτήν την απορίαν έχω και θα ήθελα κάποιαν λύσιν» (Συνοδικά ΙΧ, Γενεύη 2014, σελ. 105)

Ο προβληματισμός - θέση του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθενίου, μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας δεν πρέπει να αξιολογηθεί ανεξάρτητα από άλλες παρόμοιες ανάφορες του. Στην αναφορά του μ. Πατριάρχη Αλεξανδρείας Παρθενίου, στη ομιλία που είχε εκφωνήσει κατά την Ζ΄ Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), που πραγματοποιήθηκε στην Canberra της Αυστραλίας κατά το έτος 1991, με την ευκαιρία των εξήντα χρόνων από την ίδρυση του Π.Σ.Ε., με θέμα ‘’Το Πνεύμα το Άγιον’’, μεταξύ άλλων είπε τα εξής : «Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), πορεύεται εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».
Είναι δυνατό να μιλούμε για συμπόρευση με τους αιρετικούς και μάλιστα με τέτοια Αγιοτριαδική αναφορά; Ποιά συμπόρευση για παράδειγμα μπορεί να υπάρξει με τους αιρετικούς Πεντηκοστιανούς; «Τις κοινωνία φωτί προς σκότος;», ερωτά ο Απόστολος Παύλος (Β΄Κορ.)
«Το Συμβούλιό μας δημιουργεί εκκλησιαστική ιστορία», ανέφερε ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος. Η Μία Αγία Εκκλησία δημιουργεί Εκκλησιαστική ιστορία και όχι το συνονθύλευμα του Π.Σ.Ε., με το πλήθος των αιρετικών προτεσταντικών παραφυάδων.
«Κάθε Γενική Συνέλευση του», συνέχισε ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, «σύναξη χριστιανών ‘’ομοθυμαδόν επί το αυτό’’ ορίζει την τριαδική του πορεία ‘’εν τω κόσμω τούτω’’ για την Εκκλησία του Θεού που είναι και ο λαός του...Αυτή είναι η πορεία των αδελφών Εκκλησιών, του Παγκοσμίου Συμβουλίου μας, υπέρ ολοκλήρου του κόσμου, της κτίσεως και της δημιουργίας παντού και πάντοτε». Αποτελεί ξεκάθαρη Εκκλησιολογική στρέβλωση η αναφορά του αυτή.
Να υπενθυμίσομε ότι ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, είχε διατελέσει πρόεδρος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.). Είχε έντονη δραστηριότητα στο λεγόμενο ‘’Οικουμενικό’’ κίνημα και έχει αποκληθεί ως «ο Πατριάρχης των Διαλόγων».
Παρενθετικά να αναφέρομε ότι ο μ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Παρθένιος, τρισσώς χαρακτήρισε τον Μωάμεθ ως «προφήτη» και το κοράνι «άγιο», γεγονός απαράδεκτο αλλά και βλάσφημο. Πως είναι δυνατό να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους φωτισμένους από το Άγιο Πνεύμα Προφήτες, ο Μωάμεθ που με την συνέργεια του πονηρού δημιούργησε την Θεομάχο, Χριστομάχο και Πνευματομάχο, μωαμεθανική δαιμονιώδη πλάνη;
Η αναφορά λοιπόν στον προβληματισμό – θέση του τότε Μητροπολίτη Καρθαγένης Παρθενίου, μετέπειτα Πατριάρχη Αλεξανδρείας, στην Γ΄ Προσυνοδική Διάσκεψη, θα πρέπει να αξιολογείται σε σχέση και μέ άλλες παρόμοιες αναφορές. Η ομιλία που είχε εκφωνήσει κατά την Ζ΄ Γενική Συνέλευση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.), που πραγματοποιήθηκε στην Canberra της Αυστραλίας κατά το έτος 1991, καθίσταται ένας ακόμα λόγος να μη συμφωνήσει κανείς με τέτοια οικουμενιστική προβληματισμό - τοποθέτηση.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Οικουμενισμός = ΑΙΡΕΣΗ.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (οι οικουμενιστες) ΕΙΝΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.
Πρεπει να παύση η μνημόνευση των αιρετικών διότι η αρρώστια όλο και προχωρά.

Φαίη είπε...

Η απάντηση βρίσκεται στις ερωτήσεις.

Το πρώτο ατόπημα βρίσκεται εδώ.
«Εγώ όταν διαλέγομαι με τους Ρωμαιοκαθολικούς. ..» λέει ο νυν Πατριάρχης Αλεξάνδρειας.

Όλοι αυτοί που τρέχουν στους 'διαλόγους' έχουν γνώση ποιοι κινούν τα νήματα από πίσω; Τι σχέση έχει το ΥΠ. ΕΞ. της Αμερικής που 'έσπρωξε' την ψευδο-Σύνοδο της Κρήτης με την Ορθοδοξία; Επίσης. Ο Λόγος του Θεού είναι κάτι που θέλει συζήτηση; Οι Απόστολοι ΚΗΡΥΤΤΑΝ τον Λόγο του Θεού δεν Τον έβαζαν στο τραπέζι για να Τον συζητήσουν και να κάνουν κοπτοραπτική. Ο Ιησούς Χριστός είπε: όποιος θέλει ας με ακολουθήσει.
Τέλος, το θέμα του «Εγώ» θα πρέπει να είχε απασχολήσει τον τότε Μητροπολίτη Καρθαγένη Παρθένιο. Έδωσε ο Ιησούς Χριστός πουθενά συμβουλές/εντολές στα διάφορα «εγώ» για το πως θα πρέπει να κηρύττουν τον Λόγο Του; Για τους αδύναμους χαρακτήρες π.χ. μήπως είπε εσείς θα κάνετε αυτό κι αυτό; Για τους απότομους στον χαρακτήρα; Ζήτησε ο Ιησούς Χριστός τίποτε άλλο εκτός από την ΠΙΣΤΗ; Πίστεψε και θα σωθείς έλεγε ο Ιησούς Χριστός στους αμαρτωλούς, στους άπιστους και στους αρρώστους που Τον επλησίαζαν. Τι ήταν αυτό που έκανε τους Μαθητές του Ιησού Χριστού που ήταν ψαράδες και απλοί άνθρωποι να γίνουν οι Απόστολοι που έγιναν; Ήταν το Άγιο Πνεύμα ή δεν ήταν; Μήπως αυτό είναι το σημείο κλειδί που θα πρέπει να είχε απασχολήσει τον νυν Πατριάρχη Αλεξάνδρειας και όχι το «εγώ»; Όχι δηλαδή τι ελιγμό, ποια πονηριά και τακτική θα χρησιμοποιήσω για να «κάνω διάλογο» (που κατά την ταπεινή μου άποψη είναι λάθος) «εγώ» με τους αιρετικούς, αλλά αν έχω μέσα μου το Άγιο Πνεύμα. Αν Το είχα δεν θα έλεγα «Εγώ όταν διαλέγομαι» και θα συνειδητοποιούσα πως γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο θα πρέπει να ακολουθήσω κατά γράμμα τους Αγίους Πατέρες και τους Αποστόλους που Το είχαν.

Και επειδή ενός κακού μύρια έπονται, φυσικό είναι αφού δεν έχουν γίνει οι παραπάνω προβληματισμοί να ακολουθήσει η κοπτοραπτική:

«Εάν παραδεχθώ ότι είναι Εκκλησίαι, θα αρχίσω τουλάχιστον να διαλέγομαι πιο αδελφικά.»

Εδώ βρίσκεται το εκ δεξιών δαιμονικό πνεύμα που σου λέει, γίνε πιο «αδελφικός» και κάνε διάλογο, γιατί αυτό που ενδιαφέρει το δαιμονικό πνεύμα είναι η αλλοίωση και η διαστρέβλωση του Λόγου του Θεού. Οι δικές μας οι «αδελφικές σχέσεις» γνωρίζει πολύ καλά ότι γκρεμίζονται σαν τα τραπουλόχαρτα.

«Εάν όμως δεν είναι Εκκλησίαι, τότε τι γίνεται; »

Τότε θα γινόταν αυτό που έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή. Να έκαναν την ερώτηση μέσα τους όλοι αυτοί του «διαλόγου» αν όντως ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ότι ανήκουν στη Μια Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Αν το πίστευαν δεν θα έκαναν την ερώτηση «Εάν όμως δεν είναι Εκκλησίαι ..» Επειδή όμως μας είναι δύσκολο να κάνουμε ερωτήσεις στους εαυτούς μας, μας τρώει ο δαίμονας για περιπέτειες.

Ανώνυμος είπε...

Σκοτασμος μετα πονηριας

Ανώνυμος είπε...

Κόψε και ράψε μέ την κοπτοραπτική έφτιαξαν ένα μανδύα να καλύψουν τον δόλο τους ,αλλα τους ξεφεύγει στην άκρη η απαίσια ουρά του εξαποδίτη που την κουνάει και σέ πιάνει ανατριχίλα !

Oι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μη συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η φωτογραφία μου
Για επικοινωνία : Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: aktinesblogspot@gmail.com