Παραιτείται ο Πάπας Βενέδικτος στις 28 Φεβρουαρίου

ΣΤΙΣ 28 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Παραιτείται ο Πάπας Βενέδικτος

Την παραίτησή του λόγω αδυναμίας εκπλήρωσης των καθηκόντων του ανακοίνωσε ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος, που εγκαταλείπει την Αγία Έδρα στις 28 Φεβρουαρίου. Την είδηση που εξέπληξε άπαντες, επιβεβαίωσε το Βατικανό. Είναι η πρώτη φορά από την εποχή του Δυτικού Σχίσματος το 1415 που παραιτείται Ποντίφικας.

Η ανακοίνωση έγινε από τον ίδιο τον Πάπα, κατά την διάρκεια συμβουλίου για την αγιοποίηση μαρτύρων του Οτράντο. Ο Ποντίφικας επικαλέστηκε την προχωρημένη του ηλικία (τον Απρίλιο κλείνει τα 86) σημειώνοντας ότι οι δυνάμεις του δεν του επιτρέπουν πλέον να φέρει εις πέρας τα καθήκοντά του. Έχοντας όπως είπε, πλήρη επίγνωση της βαρύτητας της απόφασής του να αποσυρθεί μετά από 7 χρόνια στην Αγία Έδρα (εξελέγη τον Απρίλιο του 2005), ζήτησε από το κονκλάβιο να ορίσει τον διάδοχό του.

Χωρίς να χάσουν χρόνο, οι εταιρείες στοιχημάτων έχουν ήδη δημοσιοποιήσει λίστες με τους πιθανούς διαδόχους του. Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες από το Βατικανό, ο νέος Πάπας θα μπορούσε να έχει εκλεγεί μέχρι τις 31 Μαρτίου, πριν δηλαδή από το Πάσχα.

Η Αγία Έδρα διαψεύδει τα περί ασθένειας του Ποντίφικα, ενώ η απόφαση χαρακτηρίστηκε «κεραυνός εν αιθρία» από τον καρδινάλιο Άντζελο Σοντάνο. Ο πρόεδρος της Ιταλίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, έκανε λόγο για το «μεγάλο κουράγιο» του Βενέδικτου. 

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που ένας Πάπας παραιτείται, έχουν ωστόσο περάσει αιώνες από την τελευταία φορά που έγινε κάτι τέτοιο, το 1415.

Το πιο γνωστό προηγούμενο είναι αυτό του Πάπα Σελεστίνου V το 1294. Μετά από μόλις πέντε μήνες ως Επίσκοπος της Ρώμης, εξέδωσε διάταγμα δηλώνοντας ότι είναι δυνατόν ένας Παπάς να παραιτηθεί, κάτι που έκανε ο ίδιος αμέσως μετά. Έζησε το υπόλοιπο της ζωής του ως ερημίτης και αργότερα αγιοποιήθηκε.

Το παπικό αυτό διάταγμα έβαλε ένα τέλος στην συζήτηση γύρω από το αν ένας Πάπας έχει το δικαίωμα να παραιτηθεί.

Πριν από τον Σελεστίνο, οι μόνοι άλλοι Ποντίφικες που είχαν παραιτηθεί ήταν ο Πάπας Βενέδικτος ΙΧ το 1045 και ο διάδοχός του Γρηγόριος VI το 1046. Ο Πάπας Γρηγόριος σχεδίαζε να απαλλαγεί από τον Βενέδικτο, ο οποίος είχε πληγεί από σειρά οικονομικών σκανδάλων. Αφότου έπεισε τον Βενέδικτο να παραιτηθεί το 1045 και να τον διαδεχθεί ακολούθησε και εκείνος τον ίδιο δρόμο την επόμενη χρονιά, κατηγορούμενος ότι επωφελήθηκε οικονομικά. 

Η τελευταία φορά που ένας Πάπας-ο Γρηγόριος ΧΙΙ- παραιτήθηκε ήταν το 1415 προκειμένου να τερματιστεί το αποκαλούμενο «Δυτικό Σχίσμα». Στις αρχές του 15ου αιώνα, ο παπισμός αμφισβητήθηκε μεταξύ Ποντίφικων στη Ρώμη και αντίπαλων Ποντίφικων στην Αβινιόν της Γαλλίας. Η παραίτηση του Γρηγορίου συνέβαλε στο να ενωθεί η Εκκλησία στο Συμβούλιο της Κωνστάντσας το (1414-1418).

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Πάπα:

Αγαπητοί Αδελφοί,

Σας έχω συγκαλέσει σε αυτό το εκκλησιαστικό συμβούλιο, όχι μόνο για τις τρεις αγιοποιήσεις, αλλά και να σας γνωστοποιήσω μια απόφαση μεγάλης σημασίας για τη ζωή της Εκκλησίας. Αφού εξέτασα επανειλημμένως τη συνείδησή μου ενώπιον του Θεού, έχω καταλήξει στο βέβαιο συμπέρασμα ότι οι δυνάμεις μου, λόγω της προχωρημένης ηλικίας, δεν είναι πλέον αρκετές για την σωστή άσκηση των καθηκόντων μου.

Γνωρίζω πολύ καλά ότι αυτό το λειτούργημα, εξαιτίας της πνευματικής του φύσης, πρέπει να υπηρετείται όχι μόνο με λόγια και πράξεις, αλλά επίσης με προσευχή και πόνο. Ωστόσο, στο σημερινό κόσμο, ο οποίος υφίσταται τόσες πολλές γρήγορες αλλαγές και συγκλονίζεται από ερωτήματα μεγάλης συνάφειας για τη ζωή της πίστης, προκειμένου να κηρύττει κανείς το Ευαγγέλιο, απαιτείται πνευματική και φυσική δύναμη, δύναμη που τους τελευταίους μήνες, σε μένα, έχει επιδεινωθεί σε τέτοια έκταση που πρέπει να αναγνωρίσω την ανικανότητά μου να εκπληρώσω επαρκώς το λειτούργημα που μου έχει ανατεθεί. 

Για το λόγο αυτό, και γνωρίζοντας πολύ καλά τη σοβαρότητα της πράξης αυτής, με πλήρη ελευθερία δηλώνω ότι παραιτούμαι από το αξίωμα του Επισκόπου της Ρώμης, του διαδόχου του Αγίου Πέτρου, που μου ανατέθηκε από τους καρδιναλίους στις 19 Απριλίου 2005, με τέτοιο τρόπο, ώστε από τις 28 Φεβρουαρίου 2013, στις 20:00, η ​​έδρα της Ρώμης, η έδρα του Αγίου Πέτρου, θα είναι κενή και ένα κονκλάβιο για την εκλογή του νέου Ποντίφικα θα πρέπει να συγκληθεί από εκείνους που έχουν την αρμοδιότητα.

Αγαπητοί Αδελφοί, σας ευχαριστώ θερμά για όλη την αγάπη και την εργασία με την οποία με στηρίξατε στο έργο μου και ζητώ συγχώρεση για όλα τα ελαττώματα μου. Και τώρα, ας εμπιστευτούμε την Ιερή Εκκλησία στην φροντίδα του Ανωτάτου Ποινέμα μας, του Κυρίου Ιησού Χριστού και ας ικετεύσουμε την Παναγία, ώστε να μπορέσει να βοηθήσει τους Καρδιναλίους Πατέρες με την μητρική μέριμνα της, στην εκλογή νέου Προκαθημένου. Όσον αφορά τον εαυτό μου, θα ήθελα επίσης να υπηρετήσω με αφοσίωση τον Ιερό Ναό του Θεού στο μέλλον μέσα από μια ζωή αφιερωμένη στην προσευχή.

Από το Βατικανό, 10 Φεβ 2013

Πάπας Βενέδικτος 16ος

Έθνος, On Line 11/02/2013

Η επιστολή παραίτησης του Πάπα (στα αγγλικά)

«Dear Brothers,

I have convoked you to this Consistory, not only for the three canonizations, but also to communicate to you a decision of great importance for the life of the Church. After having repeatedly examined my conscience before God, I have come to the certainty that my strengths, due to an advanced age, are no longer suited to an adequate exercise of the Petrine ministry. I am well aware that this ministry, due to its essential spiritual nature, must be carried out not only with words and deeds, but no less with prayer and suffering. However, in today’s world, subject to so many rapid changes and shaken by questions of deep relevance for the life of faith, in order to govern the bark of Saint Peter and proclaim the Gospel, both strength of mind and body are necessary, strength which in the last few months, has deteriorated in me to the extent that I have had to recognize my incapacity to adequately fulfill the ministry entrusted to me. For this reason, and well aware of the seriousness of this act, with full freedom I declare that I renounce the ministry of Bishop of Rome, Successor of Saint Peter, entrusted to me by the Cardinals on 19 April 2005, in such a way, that as from 28 February 2013, at 20:00 hours, the See of Rome, the See of Saint Peter, will be vacant and a Conclave to elect the new Supreme Pontiff will have to be convoked by those whose competence it is.

Dear Brothers, I thank you most sincerely for all the love and work with which you have supported me in my ministry and I ask pardon for all my defects. And now, let us entrust the Holy Church to the care of Our Supreme Pastor, Our Lord Jesus Christ, and implore his holy Mother Mary, so that she may assist the Cardinal Fathers with her maternal solicitude, in electing a new Supreme Pontiff. With regard to myself, I wish to also devotedly serve the Holy Church of God in the future through a life dedicated to prayer.
From the Vatican, 10 February 2013

BENEDICTUS PP XVI»

Τα ονόματα στην κούρσα της διαδοχής

ΒΗΜΑ 11/02/2013

H πρόσφατη ανάδειξη έξι νέων καρδιναλιών στο κονκλάβιο των 120 έχει αλλάξει σημαντικά τη σύνθεση του Κολλεγίου που θα εκλέξει τον διάδοχο του Βενέδικτου ΙΣτ'. Έτσι δεν αποκλείται ο νέος επικεφαλής της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας να προέρχεται από χώρα εκτός Ευρώπης. 

Σημειώνεται ότι πάνω από το 50% των Ρωμαιοκαθολικών του πλανήτη ζει στην αμερικανική ήπειρο.

Ορισμένοι από τους βασικότερους διεκδικητές του παπικού θρόνου, σύμφωνα με μια πρώτη καταγραφή που κάνει ο ξένος Τύπος είναι:

Ο αρχιεπίσκοπος της Νέας Υόρκης, Τίμοθι Ντόλαν. Είναι 62 ετών, εξαιρετικά δημοφιλής, επικοινωνιακός και με σημαντικό έργο στις ΗΠΑ.

Ο γαλλόφωνος Καναδός Μαρκ Ουελέτ. Είναι 68 ετών. Μιλάει αγγλικά, ιταλικά και ισπανικά. Από τους πιο στενούς συνεργάτες του Βενέδικτου.

Ο αρχιεπίσκοπος της Ουάσινγκτον Ντόναλντ Βερλ. Είναι 72 ετών, γνωστός θεολόγος, διανοούμενος και επικοινωνιακός.

Ο Αρχιεπίσκοπος Μιλάνου, Αντζελο Σκόλα. Είναι 71 ετών, γιος οδηγού φορτηγού. Φιλελεύθερος στις απόψεις.

Ο Αρχιεπίσκοπος Βιέννης Κριστόφ Σένμπορν. Είναι 67 ετών. Φιλόσοφος, ψυχολόγος, θεολόγος και «απόστολος» του απερχόμενου πάπα.

Ο Αρχιεπίσκοπος Μανίλας Λουίς Αντόνιο Τάγκλε. Είναι 55 ετών και εξαιρετικά φανατικός των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Σημειώνεται ότι οι Ιταλοί αποτελούν το 5% των Ρωμαιοκαθολικών του πλανήτη, ωστόσο, ελέγχουν το 25% του Κολλεγίου των Καρδιναλίων.